Verslag van Johan Bakker:

Op 27 januari kwam de commissie voor Volksgezondheid (VWS) bij elkaar om over de vergoeding van medicijnen te overleggen. Op de agenda stonden de dure geneesmiddelen en ook de weesgeneesmiddelen. De aanwezige woordvoerders van de politieke partijen (VVD, CDA, PvdA, SGP, GroenLinks en SP) riepen de minister unaniem op te garanderen dat geen paitient om financiele redenen zijn medicijn niet kan krijgen. Ieder had daarbij zo zijn eigen invalshoek. Ik had me op de publieke tribune genesteld en ziehier een korte bloemlezing.

Opmerkelijk is dat Minister Hoogervorst zich geroepen voelde met een statement over de weesgeneesmiddelen te beginnen. (Zou er dan toch wat doordringen in Den Haag ?) Hij betoogde dat hij alle verzoeken voor toelating van weesgeneesmiddelen tot nu toe heeft ingewilligd en dus de adviezen daarvoor heeft opgevolgd. Kortom, hij is ook met gezondheid begaan en niet alleen met centen.

Arib van de PvdA pareerde de minister vrijwel meteen. Want het was volgens haar wel merkwaardig dat de minister juist bij de weesgeneesmiddelen afwijkt van de adviezen. Iedereen tot het college van zorgverzekeraars aan toe adviseert de huidige vergoeding voor weesgeneesmiddelen in takt te laten en op landelijk niveau te regelen en niet te grabbel te gooien op de markt want in dat geweld gaat zoiets ten onder. Tevergeefs vroeg ze de minister naar argumenten en nog eens argumenten waarom hij zo vasthoudt aan zijn voornemen.

Schippers van de VVD zei vergelijkbare dingen als wat ik in het interview in Binnenlands Bestuur heb gezegd, namelijk dat als je als minister apart beleid maakt om de ontwikkeling van weesgeneesmiddelen te stimuleren, je er congressen aan wijdt, de industrie daar op in speelt, etc, je niet aan de eindstreep kunt zeggen 'maar ik betaal niet'. In Binnenlands Bestuur heb ik gezegd dat is martelen en niet besturen. Je geeft patienten hoop maar laat ze in onzekerheid achter. Schippers zie het wat netter en noemde de houding van de minister onaanvaardbaar. (NB ik sprak Schippers een paar dagen van te voren na afloop van een gezondheidsdebat. Ze wist weinig van de commotie maar www.vreemdhoor.nl kende ze !)

Buijs (CDA) vindt dat de minister veel te veel op de stoel van de arts gaat zitten en directies van ziekenhuizen en zorgverzekeraars bijna laat bepalen welk medicijn wel en niet wordt verstrekt. En daar zijn artsen voor.

Van der Vlies (SGP) had niet veel tekst en tijd nodig om indringend over te brengen dat er 'een morele standaard' wordt overschreden . Kostenbesparing in de gezondheidszorg mag en kan niet ten koste van de patienten zelf gaan.

Kant van de SP zei het anders maar het kwam ongeveer op hetzelfde neer. Zij noemde het voorbeeld van een medicijn dat de minister van de markt had laten halen omdat hij het te duur vond. En nadat het de helft van de prijs was geworden liet hij het weer toe. De patient als speelbal in een onderhandelingsstrijd. Dat kan toch niet. En andere manieren van kostenbesparing laat hij onbenut.

Tonkens (GroenLinks) ergerde zich aan de toenemende bureacratie (iedereen in het veld en in de markt heeft langzamerhand er iets over te zeggen maar niemand echt), de willekeur (binnen de muren van het ziekenhuis heb je andere kansen op een medicijn dan er buiten) en ze waarschuwde vooral dat de fracties wel vaker allemaal tegen waren maar dat de minister er iedere keer mee weg komt. Ook bij dit dossier schiet het geen centimeter op en wat heb je dan aan dit soort vergaderingen ?

En de minister ? Ik kan er een lang verhaal van maken maar samengevat vindt hij dat het goed zit en goed komt. En dat hij goed bezig is. Hij noemde (iets te vaak..  dezelfde) voorbeelden van prijsverlagingen die hij met zijn aanpak heeft bereikt. En concreet voor de dure geneesmiddelen en weesgeneesmiddelen, gaat hij onderzoek doen om van A, knelpunt naar B, oplossing te komen. Hij doet dat zo spoedig mogelijk maar kan geen termijn noemen, want het is een ingewikkelde zaak. En dat heb ik letterlijk zo kunnen noteren. Hoor ik nu de ambtenaar of is het de minister zelf die zo praat ?

Is dit nu meer hoop voor mij of minder hoop ?

Johan Bakker